Één van de leukste dingen van het werk als hogeschooldocent is het begeleiden van afstudeerders. Elk afstuderen is weer anders, en niet alleen omdat elk project anders is. (Mijn studenten moeten een opdracht van een half jaar doen voor een bedrijf of organisatie.) Bij een afstudeerproject moet de student laten zien wat hij in huis heeft: ik zie dus veel meer wie een student is dan in de eerdere jaren. Dat is heel bijzonder om mee te maken, dus als het ze gelukt is ben ik haast net zo trots als hun ouders 😉
Wat me opvalt, is dat studenten het perfect willen doen. Terecht: het is hun meesterproef, en ze zijn door en door gemotiveerd. Maar het gevaar bestaat dat ze in de hoop op een succesvol project binnen de tijd zo krampachtig op safe spelen dat ze aansturen op een zes, terwijl dezelfde studenten met iets meer flair veel meer zouden kunnen bereiken. Het is ook lastig hoor, want ik kan ze moeilijk aanraden veel risico te nemen. Maar wat ik ze op het hart zou willen drukken is dat het normaal is dat niet alles in één keer goed gaat. Mislukkingen horen erbij. Mislukkingen zijn nodig, je leert ervan. Ze vormen je misschien nog wel meer dan de dingen die meteen gelukt zijn.
Dus vandaar dat ik dit artikel wijd aan half gelukte dingen, met voorbeelden uit de prullenbak van dit blog. Ik heb net nog 4 concepten weggegooid: artikelen die best al een eind gevorderd waren, maar die gewoon niet goed genoeg waren. Ha, maar wel goed genoeg om je een kijkje in de keuken te geven en te laten zien dat half gelukt ook waarde heeft.
4x half gelukt
Inspiratie uit petten, brillen en klompen
Ik schreef een inspirerend bedoeld stukje om zaken van een andere kant te bekijken: zet eens een andere pet op, bekijk het eens door een andere bril, voel op je klompen aan dat… Het werkte niet. Petten en brillen leken te veel op elkaar, als metafoor dan. Wat ik je nu als concreet advies kon geven over die klompen is me nog steeds niet duidelijk. En het geheel werd nogal wijsneuzerig, zonder dat je er nu echt iets aan had. Wellicht kan ik het idee nog upcyclen tot een soort “hoe kun je nou zo’n andere blik ervaren”-werkvorm. Wie weet! Kill your darlings, zeggen ze tegen beginnende schrijvers. Nou, farewell!
Hoi, ik ben de flexibele schil
Gefrustreerd over mijn eigen ervaring in de flexibele schil van een grote organisatie hoopte ik mensen (en met name werkgevers) een inkijkje te geven in hoe dat is, flexibele schil zijn. Over onzekerheid, geen toekomstplannen kunnen maken, achterop raken qua training en opleiding omdat er niet in je geïnvesteerd wordt en je dat zelf ook niet doet, want je hebt je buffer hard nodig. Op zich interessant hoor, daar niet van, maar het was óók een vrij zuur stukje dat hier niet helemaal thuishoorde. Doorgespoeld dus maar.
Wat er niet werkt aan de Open Brainstorm
Ik had een Open Brainstorm. Prima idee: vrijblijvend en gratis brainstormen over een vraagstuk, waarbij je inhoudelijk een leuke avond hebt, en passant wat creativiteitstechnieken opdoet, leuke mensen ontmoet en de vraagsteller helpt. Maar het bleef sleuren: problemen zoeken, mensen werven, een hoop gedoe. Ik ben de mensen die meededen dankbaar, heb er een paar leuke mensen door ontmoet, maar toen ik er mee ophield heeft niemand gevraagd “Hé, waar is de Open Brainstorm nou?”. Toch mis ik het wel…
Afijn: het stukje over wat er niet werkt en waarom ik denk dat het niet werkt kon de wereld goed missen dacht ik.
Inspiratie voor het zoeken naar werk
Ik ben best goed in solliciteren. Als de functie enigszins in mijn richting is wordt ik uitgenodigd voor een gesprek, door mijn enthousiaste brief en prima vormgegeven CV. Echt waar. Dus ik dacht: daar kan een ander zijn voordeel misschien ook wel mee doen, ik schrijf op hoe ik te werk ga. Maar het stukje bleef nogal oppervlakkig en algemeen, en uiteindelijk onaf. Want wat voor mij werkt hoeft voor een ander niet te werken, het hangt ook van de functie af, en uiteindelijk ben ik ook pas bij een baas gekomen toen mijn cv en de functie 100% met elkaar klopten, alle interessante gesprekken ten spijt. Dus ook dit stukje ging zojuist in de prullenbak. Hoewel ik graag mijn ervaringen met je deel mocht je er interesse in hebben, dat wel. Dus als je sollicitatievragen hebt…
Half gelukt, heel nuttig
Mijn stukjes beginnen vaak half. Een idee, een paar argumenten of voorbeelden: je moet ergens beginnen. Vaak heb ik wat van die halve stukjes liggen, waar ik nog eens iets mee moet doen. En op een zeker moment schrijf ik ze af, of toch maar niet. Die halve stukjes zijn heel nuttig. Als de inspiratie even diep zit weggestopt onder een laag administratie en een drukke werkweek hoef ik “alleen maar” te gaan zitten en uitwerken. Een vrij droog half stukje kan met een goede invalshoek ineens een aardig artikel worden. Als ik van slappe stukken de zwakke plekken afhaal houd ik vaak wat moois over. Meerdere stukken blijken een gezamenlijk thema te hebben. Kortom: zo’n voorraad “net niet” is de moeite van het bewaren waard.
Ook mijn afstudeerders zou ik dat willen voorhouden: je kunt niet altijd een 10 zijn, maar in plaats van jezelf dat te verwijten: stroop je mouwen op en blijf doorwerken. Er is genoeg te doen waarvoor je niet per se scherp hoeft te zijn. Laat stukken, ideeën, gedachten even liggen. Als je er nog eens naar kijkt zie je vast heel scherp wat niet gaat werken, maar vind je ook terug wat wél van waarde is in de dingen waar je niet meteen tevreden over bent.
Afgekeurd, dankjewel
Ik heb haar boek niet gelezen, maar opruimgoeroe Marie Kondo adviseert je naar het schijnt spullen die je wegdoet te bedanken voor wat ze je hebben gebracht. “Dankjewel verschoten winterjas, dat je me zo lekker warm hebt gehouden.” Doe je mee?
- Dankjewel, e-mails die ik niet heb gestuurd. Door jullie te schrijven kon ik mijn gedachten onder woorden brengen, door jullie weg te gooien heb ik veel ellende voorkomen.
- Bedankt hè, stukjes die nooit uit de verf zijn gekomen. Jullie hebben me geleerd wat ik wél wilde schrijven en wat niet. Dankzij jullie heb ik mijn “schrijfstem” kunnen oefenen en verbeteren.
- Alle wilde plannen die ik ooit heb gehad: mijn dank is groot. Mogen er nog vele volgen. Ja, ik ben over jullie heen gegroeid, maar wat heb ik van jullie genoten. En wat heb ik veel geleerd onderweg.