Vandaag, in het kader van de Dag van de Arbeid, voor alle hardwerkende zzp’ers: iets over tarieven bepalen. Ofwel: waarom een zzp’er per uur meer kost dan een werknemer per uur krijgt.

Je hebt zzp’ers in soorten en maten. Sommigen doen het uit roeping, anderen omdat hun werkgever ze ver-zzp-d heeft. Een enkele mazzelaar verdient als zzp’er meer dan in loondienst: hij/zij met een schaars specialisme. En er zijn er die een vak beoefenen dat mensen en organisaties niet dagelijks nodig hebben. Zeg nou zelf: wie heeft er een tandarts in dienst? Of een pianostemmer? Daarnaast heb je de meer-dan-voltijd werkende, zich een slag in de rondte netwerkende zzp’er, maar ook de 9 tot 5 zzp’er, de schooltijd-zzp’er en de “leuk voor erbij” zzp’er.

En al die verschillende zzp’ers zouden per uur veel meer moeten vragen dan een werknemer per uur krijgt. (Knoop dat goed in je oren, beginnende zzp’ers!)

Tarieven bepalen

Ik vraag € 80,- per uur. En dan niet alleen voor de uren dat ik voor een groep sta, maar ook voor de voorbereiding en eventuele rapportage. Ik ben trouwens daarin niet uniek, dit komt neer op iets minder dan € 1000 per dagdeel voor een workshop, dat is een bedrag dat je vaker hoort bij mijn soort werk. Dus je snapt, ik woon intussen in een kasteel en ik typ dit vanaf de Seychellen, tussen mijn massage en een snorkelexcursie door.

Er zijn verschillende manieren om een tarief te bepalen, maar omdat het me nu vooral gaat om een vergelijking met loon, neem ik dat even als uitgangspunt.

Stap 1: een mooi salaris (is nog niet wat je per maand kost)

Met mijn universitaire opleiding en tien jaar ervaring denk ik dat ik me mag vergelijken met een ervaren consultant. De overheid heeft zijn salarisschalen online staan, kijk op werkenvoornederland.nl. Ik heb wat vacatures bekeken, ik kom uit op schaal 11 of 12. Laten we even een salaris pakken van € 4000, dat rekent lekker (tabel: hier). Bruto.

Maak je nu een veelvoorkomende denkfout, dan deel je 4000 door, 20 (gewerkte dagen per maand) en dan door 8 (uren per dag) en dan denk je dat 25 euro per uur een mooi tarief is. Mis! Die werknemer is veel duurder!

Stap 2: wat kóst een werknemer dan?

Maandsalaris vullen we even aan met vakantiegeld en eindejaarsuitkering: bij ambtenaren beiden zo’n 8 %. Tellen we dus € 640 bij het maandtarief op. Ik weet ook wel dat daarna de Belastingdienst nog aanklopt, maar die laat niemand ongemoeid hoor 😉

Een werknemer kost zo’n 30% meer dan zijn brutoloon, ook afhankelijk van de afspraken over vakantiegeld e.d. Dus: hoppetee, tarief omhoog: € 5.200 per maand, en dan hebben we dus nog die € 640 van net: € 5.840,-

Stel nou, dat je die werknemer niet alleen wil betalen, maar ook nog wilt laten werken. Een werkplek (bureautje, computer, stoel) is niet gratis, net als bijvoorbeeld veiligheidskleding, reiskosten, scholing e.d.. Even Googlen leert me dat dat soort dingen samen al snel € 8500 per jaar kosten. Nou is dit een hele goedkope werknemer, want dat rekent lekker: € 6.000,- per jaar. Waarmee het tarief dus € 500,- per maand stijgt naar € 6.340. Dat is dus al € 40,- per uur.

Stap 3: productieve uren versus niet-productieve uren

De werknemer krijgt betaald als hij bij de koffieautomaat staat. En als hij van de ene vergadering naar de andere loopt. En als hij maandelijks bij praat met een collega. Zelfs als hij een cursus volgt voor zijn werk krijgt hij betaald. Afhankelijk van de branche is zo’n driekwart van de uren productief, dat wil zeggen: daar wordt geld mee verdiend.

Dus: die € 6.340 moet niet verdiend worden in 20 x 8 = 160 uur, maar in 120 uur. Waarmee het uur tarief al op € 53 komt.

Stap 4: de tijd die ondernemen kost

Een ondernemer is minder productief dan een werknemer, Niet omdat hij minder hard werkt, maar omdat hij ondernemer is. Een ondernemer is tijd kwijt aan ondernemen: netwerken, klanten gelukkig nieuwjaar wensen, administratie, promotie, bloggen, website bijhouden, ondernemersplan updaten, nieuwe computer uitzoeken, dat soort dingen. Nou kun je veel uit handen geven: je website en administratie bijvoorbeeld. En automatiseren scheelt ook. Maar da’s allebei ook niet gratis. (Vaak wel goedkoper dan het zelf doen overigens.)

Daarnaast is het inherent aan het ondernemerschap dat er tussen opdrachten (wat) tijd zit, en dat sommige perioden in het jaar drukker zijn dan anderen. Het is hollen of stilstaan: de planning is eigenlijk zelden precies goed.

Ik denk dat ik met 50% productieve uren al heel mooi presteer, maar eerlijk gezegd weet ik niet waar het precies ligt op dit moment. Ik weet wel dat het omhoog gaat bij langlopende klussen, en scherp daalt als ik alleen “kruimelwerk” heb. Dus nu kom ik dan op € 6.340 gedeeld door 80 = 79 euro per uur.

Stap 5: wat ik verder verwerk in mijn uurtarief

Dingen als:

• Ik ben een grootverbruiker van post-it’s. Nouja, ik niet, maar als ik een bijeenkomst leid komen daar negen van de tien keer post-it’s en markeerstiften aan te pas. Voor klein grut zoals dat reken ik niets extra’s, als ik duizenden euro’s factureer vind ik het lullig om een paar euro’s extra te rekenen voor wat plakbriefjes. Maar het kan behoorlijk oplopen natuurlijk.
• Voor- en nazorg. Ik en mijn opdrachtgever hebben er belang bij dat we de beste match zijn voor elkaar. Dus er wordt veel gepraat en overlegd, ook voor en na een opdracht.
• Reiskosten binnen Zeeland. Hetzelfde als met de post-it’s: in de buurt reken ik geen reiskosten of reistijd. Maar ja: Zeeland is best groot! En de tunnel onder de Westerschelde kost € 5,- enkele reis.

Waarmee ik denk ik met € 80,- per uur aan de lage kant uitkom…

Stap 6: BTW is voor de Belastingdienst

Onlangs “kreeg” ik een mooi afgerond bedrag voor een klus. De klus was van iemand die zelf ook ondernemer is. Toch had die de niet-ondernemers-vergissing gemaakt: het bedrag bleek inclusief BTW te zijn. Ik kreeg dus dat mooie bedrag, laten we zeggen € 100,-, minus 17 euro. (Ik  moet 21% BTW rekenen.)

BTW is een belasting, die ondernemers moeten heffen en afdragen aan de Belastingdienst. Wij ondernemers snappen best dat het opdrachtgevers een biet is waar het geld dat we van ze krijgen naartoe gaat, maar hé, BTW is niet een leuk extraatje voor de ondernemer zelf. Het is geld dat een ondernemer mag innen voor de Belastingdienst. Dus als je een zzp’er inhuurt, vraag je dan af of het bedrag zónder BTW een redelijk uurloon oplevert als je de stappen hierboven volgt.

Zzp’ers zijn per uur niet goedkoper als het goed is. Mensen die onder een redelijk tarief duiken zijn wanhopig of doen het als hobby. Zzp’ers zijn wel flexibel, ondernemend, gespecialiseerd in iets handigs. Laat dát de reden zijn om ze in te schakelen!

Stap 7: dat zeg je ook niet #tegendebakker

Ik vind mijn werk vreselijk leuk. En het lijkt heel makkelijk, dat ook nog. Dus krijg ik weleens het verzoek het tegen een laag tarief te doen, of voor een fles wijn (ik drink niet, trouwens, ik ben wel dol op chocola), We zullen onze goede ervaring op Facebook zetten!

Vraag dat nooit. Echt, je staat enorm voor schut. Je vraagt een professional zijn werk te doen zonder betaald te worden. Doet jouw baas dat ook? Nee toch! Lees de discussie #tegendebakker.

In de hoop dat ik hiermee vele zzp’ers aan een redelijk tarief heb kunnen helpen verblijf ik,

Hoogachtend,

Femke IJsseldijk

PS 1 Franka Hummels, de uitvinder van de hashtag #tegendebakker, schreef afgelopen zaterdag een stuk in de Volkskrant: “De valse romantiek van het zzp bestaan”. (Je vindt het hier.) Haar dank ik voor de inspiratie!

PS 2 Werk je zelf vrijwillig voor een goed doel dan ligt het iets anders met het anderen vragen iets vrijwillig te doen: nee heb je, ja kun je krijgen.  Wees duidelijk over dat je niet kunt betalen, en overschat het effect van een vermelding in het clubblad niet. Maar wees niet beledigd als een zzp’er bedankt voor de eer, die moet immers ook gewoon geld verdienen. En heeft daarnaast misschien nog hobby’s of zorgtaken. Niet iedereen is een geboren vrijwilliger.